Πίσω στην πόλη

Ξανά πίσω λοιπόν, στην τόσο γνωστή πόλη. Το αγαπημένο μας νησί το βρήκαμε όπως το αφήσαμε (εκτός από κάτι μικροαλλαγές άνευ σημασίας), κάτι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα. Τα κλικ πιο ώριμα και ασπρόμαυρα αυτή τη φορά οπότε ίσως να αργήσουν να εκτεθούν εδώ. Άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός τους.

Πίσω στην "ομαλή" ροή της ζωής λοιπόν. Σε μια πόλη διαφορετική -καλοκαίρι γαρ- όπως πολύ σωστά τα λέει και το Κόκκινο Πρίσμα. Το βλέπουμε και αυτό σα μια ευκαιρία να δούμε διαφορετικά την πόλη μας και (γιατί όχι;) να συνεχίσουμε τις διακοπές μας και εδώ. Άλλωστε δεν έχει σημασία που είσαι αλλά πώς νιώθεις.

Καλή συνέχεια...

Οι καλλιτέχνες πάνε Αστυπάλαια

Ήρθε ο καιρός να φύγουμε λοιπόν. Μέσα στον κυκεώνα των γεγονότων ζητάμε και εμείς λίγες μέρες ανάπαυλας. Πίσω στο αγαπημένο μας νησί ξανά. Κάτι που στερηθήκαμε πέρυσι λόγω ανωτέρας βίας (μπορώ να το πω και έτσι).

"Τι είναι η Αστροπαλιά; Απλά με μια λέξη, μαγεία. Έχει κάτι αυτός ο τόπος που σε κάνει να τον ερωτεύεσαι από τη στιγμή που θα πατήσεις πάνω του. Ο αέρας του σε αγκαλιάζει, σε καλωσορίζει. Ίσως να μην περιγράφεται με λόγια. Σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να το ζήσεις. Το άνυδρο τοπίο, τα καταγάλανα νερά, ο κόσμος, όλα είναι στοιχεία αυτού που σίγουρα θα σε κάνει να ξανάρθεις."

Αυτά έγραφα στις 31/7/2008 λίγες μέρες πριν αναχωρήσω από το αγαπημένο μου νησί. Και βλέπω τώρα ότι ισχύουν ακόμα.

Τα λέμε λοιπόν μετά την επιστροφή.

Στο δρόμο