Ο τίτλος της ανάρτησης είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του φωτογράφου Τάσου Σχίζα. Ένα βιβλίο που μου χάρισε ένας φίλος του ιστολογίου, επ' αφορμή της συνάντησής μας και επίσημα σαν βλόγερς (ελληνοποιημένος όρος). Αφού το διάβασα μονομιάς το ίδιο βράδυ, χωρίς διακοπή, θεώρησα ότι έπρεπε να γράψω και κάτι για αυτό.
Και θέλησα να γράψω γιατί αυτό που μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον είναι ότι για πρώτη φορά διαβάζω κάτι που έχει γράψει ένας δημιουργός για τον εαυτό του και το σύνολο του έργου του. Όχι με μία διάθεση "ποιος είμαι ρε παιδί μου!!!...", αλλά το ακριβώς αντίθετο. Ένα κείμενο επεξηγηματικό και απολογητικό θα τολμούσα να πω, προς όλους όσους τουλάχιστον παρακολουθούν τη δουλειά του και την πορεία του στο χώρο. Κάτι τέτοιο δεν έχω ξαναδεί και νομίζω δεν υπάρχει στο χώρο της ελληνικής Τέχνης και πιο συγκεκριμένα της φωτογραφίας. Κάποιος που μας λέει δημόσια και χωρίς κόμπλεξ ΓΙΑΤΙ φωτογραφίζει! Από πού ξεκίνησε, τι είχε στο μυαλό του πριν και μετά από κάθε θέμα, γιατί κάνει αυτό που κάνει τώρα και πολλά άλλα που λίγο ως πολύ αναρωτιόμαστε όλοι όσοι φωτογραφίζουμε και προσπαθούμε να τα εκφράσουμε σε λίγα τετραγωνικά εκατοστά φωτογραφικού χαρτιού ή θετικού φιλμ. Ο Τάσος (ας με συγχωρέσει για την οικειότητα) επιλέγει να το κάνει γραπτώς. Καταθέτοντας τη δικιά του οπτική απέναντι στο έργο του. Και αυτό είναι κάτι με το οποίο ίσως φοβόμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι σαν δημιουργοί.
Καλή ανάγνωση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου