Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Προαπεικόνιση

Όπως και σε πολλούς άλλους σαν και μένα, το χρώμα και η εν γένει "αληθοφάνεια" που δημιουργεί στη φωτογραφία μπήκαν ύπουλα στη ζωή μου. Η έλευση της ψηφιακής φωτογραφίας και η ενασχόλησή μου με αυτή με ανάγκασε να μάθω να "βλέπω" τον κόσμο με χρώματα. Κάτι που μέχρι τότε ήταν κάτι άγνωστο για μένα καθώς είχα επιλέξει να εκφράζομαι μέσω των γκρίζων τόνων των ασπρόμαυρων φιλμ. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία δεν ήταν (και δεν είναι) φετιχισμός. Ούτε η αποθέωση του μέσου. Είναι μια συνειδητή επιλογή του φωτογράφου που θέλει να μεταφράσει σε εικόνα τη σκέψη του μέσω του συγκεκριμένου μέσου. Το ίδιο ακριβώς ισχύει (ή πρέπει να ισχύει) και με την έγχρωμη φωτογραφία. Άλλωστε η Τέχνη είναι η αισθητή εμφάνιση της Ιδέας. Έτσι λοιπόν ο καλλιτέχνης φωτογράφος δεν φωτογραφίζει για να περιγράψει ή να καταγράψει τον κόσμο γύρω του. Το κλικ του είναι η δημιουργία ενός έργου τέχνης. Μια δικιά του ερμηνεία του κόσμου ή ακόμα και μιας σκέψης ή μιας ιδέας την οποία μετουσιώνει σε φωτογραφική εικόνα. Το μέσο που θα χρησιμοποιήσει πρέπει να εξυπηρετεί αυτό που θέλει να πει ή αλλιώς το περιεχόμενο.
Με την εμφάνιση λοιπόν των ύπουλων μικρών οθονών στις πλάτες των μηχανών, η προαπεικόνιση της φωτογραφίας, μια καθ'όλα φωτογραφική διαδικασία στο μυαλό του δημιουργού πριν το κλικ, σιγά-σιγά ξεχάστηκε. Δημιουργήθηκε έτσι σταδιακά η αντίληψη ότι φωτογραφίζουμε τον κόσμο όπως είναι και μάλιστα πιο σωστά από ότι παλιότερα γιατί τώρα μπορούμε να το ελέγξουμε άμεσα. Μια λανθασμένη αντίληψη που καμία σχέση δεν έχει με τη φωτογραφία σαν Τέχνη. Δεν φωτογραφίζουμε τον κόσμο όπως είναι, φωτογραφίζουμε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας χρησιμοποιώντας το κομμάτι του κόσμου που βρίσκεται μπροστά από το φακό μας. Η ψηφιακή φωτογραφία δεν είναι εμπόδιο σε αυτό, ίσα-ίσα. Αρκεί να χρησιμοποιείται σαν φωτογραφία. Το μέσο άλλωστε όπως είπαμε εξυπηρετεί το περιεχόμενο. Άρα εκεί (στο περιεχόμενο) πρέπει να αναζητήσουμε τις απαντήσεις που ψάχνουμε.
Η προαπεικόνιση λοιπόν για τον φωτογράφο είναι μια διαδικασία που είναι απαραίτητη αν θέλει με τις φωτογραφίες του να λέει την άποψή του και όχι να είναι ένας απλός "γραφέας φωτός". Η μετουσίωση των γνώσεων και της τεχνικής που κατέχει σε συνδυασμό με την άποψή του μπορεί να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης μέσω της προαπεικόνισης. Μια διαδικασία που στην αναλογική φωτογραφία συμβαίνει σχεδόν αναγκαστικά, αλλά στις μέρες της σύγχρονης γρήγορης παραγωγής εικόνων παντού γύρω μας κινδυνεύει να ξεχαστεί.